Socio-Cultural Factors in the Recession of the Arabic Language

Bu çalışma, Arap dilinin son birkaç yüz yılda yaşamış olduğu geri kalmışlık veya yerinde sayma krizinin, tüm dünyasını etkisi altına alan daha genel bir problem olan az gelişmişlik probleminin parçası varsayımına dayanmaktadır. dili şu bu şekilde çözüm olmadan krizden çıkamayacaktır. Arapların dil ve düşüncede kalmışlığını beş ana kategoride sınıflandırmak mümkündür. Sabit fikirlilik, olgu en çok şeyleri değerlendirmede kendini belli eder. Hele yapılan çalışmayı eleştirmeye kalkışmak düşünce yapısı tarafından hemen reddedilecektir. fikirlilik eleştiriyi kabul etmemede gösterir, sabit fikirliliğin farklı tonları ile karşılaşmak Duygusal düşünme, da önceki özelliğin sonucu gibidir. düşünceye sahip olmanın doğal getirisi, adalete riayet etmeme, heva-hevesine uyma artı fevri davranma doğaçlama gibi özellikler dallanıp budaklanır. Ben merkezli düşünme ego şişirme de düşünceyi doğrudan olumsuz etkileyen hasletler arasında sayılmalıdır. Bunun olarak Oportünizm, fırsatçılık diktatörlük ortaya çıkar. Düşünsel komploculuk, özellik kendisi komplocu teslim olmak, başkalarını suçlamak, meselelerin önemine kayıtsız kalmak, fedakârlık eksikliği yaratıcı düşüncenin yokluğu karşımıza çıkmaktadır. Yüzeysel başka meselelere kapı aralar. Bunlar dar görüşlülük, sığ düşünce, hareket kısıtlılığı niteliği ihmal edip niceliğe önem verme, somut içgüdüsel şekli çalışmada kolektif aklının maruz kaldığı olumsuzlukları, bunların tezahürlerini Arapça eğitim-öğretimine yansımaları ele alınacaktır. Başta Araplar olmak üzere yabancılara öğretiminin geliştirilmesi araştırılıp, için pratik öneriler sunulacaktır.